شمال نیوز - وقف بهترین و موثرترین وسیله تکافل اجتماعی است و به عنوان نهادی که تداوم صدقات را امکان پذیر می‌سازد، به صورت سازمانی به فعالیت در این امور خیر پرداخته و طبق شرع اسلام مسلمانان را بر اجرای امر وقف ترغیب و آنان ‌را بر صدقه دادن در راه‌های خیر و اعانه مستمندان تشویق می‌کند.

این اقدام خیرخواهانه و سازماندهی شده در میان ملل مختلف در زمان‌های قدیم متداول بوده و در دین اسلام به منظور تاکید قرآن و سنت اهمیت بیشتری کسب کرده است.

به همین دلیل بسیاری از افراد خیرخواه و مذهبی با نیات مختلف به منظور دستگیری از ضعفا، اقدام به این امور خیر کرده و اموال و دارایی‌های خود را وقف ائمه اطهار می کردند تا عایداتش صرف امور دینی شود.

مردم مازندران هم با دارا بودن پیشینه‌ی علوی، بسیاری از دارایی‌های خود را وقف کرده و سنت نبوی را به‌جا آوردند.

اما در این میان برخی اقدامات اوقاف و امور خیریه سبب جریحه ‌دار کردن روحیه معنوی و عاطفی مردم شده و باعث شد تا عملکرد این سازمان که با امور خیر شهرت دارد را زیر سوال ببرد.

به گزارش بلاغ ، امروز با اعلام خبری مبنی بر اینکه اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان ساری برای بازپس گیری ملک خود اقدام به پلمپ یک واحد مسکونی در خیابان قارن، کوچه شهید غلامرضایی کرده است، سبب شد تا تنها ساکن این خانه که پیرزن است بدون هیچ امکانات اولیه‌ای بیرون از محل زندگی کوچه نشین شود و این موضوع عاملی شد تا پیگیر این خبر شویم.

هنگامی به آدرس فوق رسیدیم، تازه اذان ظهر به پایان رسیده بود، تنها زیلویی و صندلی که چندین نفر دور آن جمع شده بودند، چند نفر هم روی آن نشسته، چند میوه تابستانی داخل پیش دستی و چند لیوان یک بار مصرف و یک پارچ آب یخ وسیله پذیرایی مهمانان بود.

پیرزنی که تمام رنج و بیرمقی خود را بر عصای چوبیش تحمیل کرده بود، از پیلوت آپارتمان همسایه بیرون آمد، تازه وضو ساخته بود، با احوال‌پرسی روی صندلی تکیه داد و راوی داستان بی‌خانمانیش شد.

«خدیجه سپیدتاب» تمامی داستان را از به صدا در آمدن نخستین زنگ در حیاط در هشت صبح امروز شروع کرد و گفت: پسرم خانه‎ بود، فقط یک زنگ به صدا در آمد که با لگد و کوبیدن، ناگهان با شدت درب باز شد و عده‌ای به همراه نیروی انتظامی وارد حیاط خانه و اتاق شدند، درست مثل فیلم‌ها، انگاری سرقت مسلحانه بود یا دستگیری تبه‎کاران!

این خانم حدود 75 ساله با بیان اینکه از 32 سالگی با داشتن چهار فرزند، بیوه شدم و با حقوق معلمی فرزندانم را با آبرو بزرگ کردم، گفت: این حق یک معلم بازنشسته نیست که بی خانمان و کوچه نشین شود.

وی ادامه داد: 51 سال است که در این خانه ساکنم، از ابتدا، این خانه متعلق به جده ما بود و حدود 150 سال پیش وقف سیدالشهدا(ع) شد و نسل به نسل گشت تا به ما رسید، با تمام محدودیت‌های مالی، این خانه کاهگلی و دیوار و سقف حلبی را به یک خانه آجری دو خوابه تبدیل کردم تا اینکه امروز جایم کنار خیابان شد.

سپیدتاب که در محله خود همه او را با شهرت «خانم باتبی» می‌شناسند، وقتی از گذشته خود و ناملایمات روزگار سخن می‌گفت، اشک از چشمانش سرازیر می‌شد و تاب حرف زدن را از او می‌گرفت.

وی با اشاره به اینکه این خانه فاقد هر گونه امکانات رفاهی بود، گفت: 14 سال این خانه بدون آب و برق بود، از منزل همسایه‌ها آب شرب مصرفی را تأمین می‌کردم تا اینکه موفق به لوله کشی آب و انتقال برق شدم.

سپیدتاب خاطرنشان کرد: هر بار برای بیان مشکلات به اوقاف مراجعه می‌کردیم، ترتیب اثر نمی‌داد.

وی با بیان اینکه تاکنون اوقاف اجاره‌ای برای این واحد مسکونی تعیین نکرده بود، ادامه داد: با توجه به اینکه بیش از حد اجاره‌ی این ملک، برای تعمیر این خانه هزینه کردم، اما چهار سال پیش هم  500 هزار تومان به حساب اوقاف واریز کردم تا مبادا مدیون سید‌الشهدا(ع) باشم.

این معلم بازنشسته با اشاره به اینکه این ملک دارای بنچاق و سند منگوله دار بوده و مالک و نوع نیت واقف آن مشخص است، بیان کرد: دهه 60 بود که اوقاف این ملک را محضری به نام خود کرد و مادر شوهرم که در قید حیات بود، متولی نگهداری آن شد.

سپیدتاب اظهار داشت: سال گذشته اوقاف شهرستان ساری که مدیر وقتش حجت‌الاسلام قربانی بود، به ما دستور تخلیه خانه را داد اما چون برای این ملک هزینه گزافی را متحمل شدیم، مقرر شد طبق برآورد کارشناس مبلغی را به ما بدهند.

پیرزن معلم ساروی افزود: کارشناس اوقاف، ملک بازسازی شده را 13 میلیون تومان قیمت گذاری کرد و طبق حساب و کتاب خودشان، 9 میلیون را بابت اجاره از ما کم کردند و مقرر شد سه میلیون به ما بدهند که ما نسبت به این رأی که انصاف نبود، معترض شدیم.

سپیدتاب با بیان اینکه از آن موقع تا کنون هیچ احظاریه‌ای مبنی بر تخلیه خانه به ما داده نشد، تصریح کرد: تا اینکه صبح امروز بدون مقدمه وارد خانه شدند و حتی اقدام به ضرب و شتم و دست بند زدن ما را داشتند.

وی ضمن گله‌مندی از رویکرد نامهربانانه اداره اوقاف شهرستان ساری، اظهار داشت: حال که شرایط خانه پس از سال ها به گونه ای شکل گرفت که در برِ خیابان واقع شد و ارزش ملکی پیدا کرد، به سراغ مال آمدند، پولی برای پیداکردن خانه ندارم، تمام اموراتم از حقوق بازنشستگی آموزش و پرورش می‌گذرد.

سپیدتاب با اشک و ناله، ابراز داشت: خانه که ندارم، همین‌جا چادر می زنم.

وی ادامه داد: اداره اوقاف با لیست کردن وسایل خانه، قفل در ورودی را تعویض کرده و من دسترسی به لوازم  شخصی خود ندارم.

سپیدتاب با بیان اینکه این خانه وقف اوناس است، اذعان داشت: واقف این ملک مسکونی به نام زهرا نورانی است که پنج نسل گذشته‌ی ما محسوب می‌شود.